Rozdział 12

Powoli skierowałam się w stronę pokoju Niall’a. Musiałam z nim porozmawiać.

- Nie przeszkadzam ? –spytałam podchodząc do drzwi.

- Nie . Wejdź. –odpowiedział.

- Wydaje mi się, że musimy porozmawiać –powiedziałam.

Usiadłam koło chłopaka i próbowałam zebrać myśli. Co ja mam mu powiedzieć?

- O czym chcesz porozmawiać ? –spytał.

- O nas-odpowiedziałam cicho.

- O nas ? Jeżeli chodzi o tamto co wydarzyło się pół roku wcześniej to naprawdę przepraszam. Ja nic z tego nie pamiętam. Rano się obudziłem i widziałem tylko , że ona zostawiła mi jakąś karteczkę więc…-zaczął, ale mu przerwałam.

- Czyli nawet nie wiesz czy się z nią przespałeś ? –spytałam.

- No pewności nie mam –odpowiedział.

- Nie ważne. Nie o to mi chodziło. Chciałam cię tylko spytać czy byłeś na mnie zły?  No wiesz , kiedy wyjechałam i zostawiłam cię na pół roku . Miałeś wtedy kogoś ? –spytałam.

- Byłem zły tylko i wyłącznie na siebie. Bo to była moja wina. I to ty powinnaś być zła na mnie za to co ci zrobiłem . I nie, nie miałem nikogo. Bo ja… czekałem na ciebie.  Miałem nadzieję, że wrócisz i może mi wybaczysz, a ty wróciłaś, ale był jeszcze Sam. Nawet nie wiesz jak ciężko mi było patrzeć na was. –Niall szeptał .

-Czekaj. Czyli mimo tego, że zostawiłam cię na pół roku ty dale mnie kochasz  ?-spytałam z niedowierzeniem. Normalny chłopak już by sobie znalazł inne dziewczyny.

Niall nie odpowiedział na moje pytanie tylko opuścił głowę.  Nie chciałam go dłużej męczyć więc wstałam i skierowałam się w kierunku wyjścia.

- Poczekaj –zawołał Niall . Podbiegło do mnie i pocałował mnie.

Uśmiechnęłam się do niego i razem zeszliśmy na dół. Było już późno, a wszyscy dyskutowali o czymś w kuchni.

- Ooo Alex. A co wy tutaj robicie? Myślałam, że już śpisz –powiedziała Lily.

- Co my tutaj robimy? A wy ?  Co kombinujecie ? –spytałam.

- My? Yyyy nic –odpowiedział zmieszany Harry .

- Dobraaaa  nie mówcie mi. Będziecie czegoś chcieli –powiedziałam .

- No nie powiemy ci bo … Zobaczysz. –powiedział Louis.

- No dobra. Idę spać. –powiedziałam i poszłam do swojego pokoju.

Wzięłam prysznic i położyłam się w łóżku . Momentalnie zasnęłam.

O dziwo  rano nie obudziły mnie żadne krzyki , ani nic. Zeszłam na dół ,a na dole też nikogo nie było.

- Jesteście  ?-wołałam chodząc po domu.

Zrezygnowana usiadłam w kuchni.  

- Niespodzianka! –krzyknęli wszyscy wybiegając z salonu.

Przez to wszystko zapomniałam, że mam dzisiaj urodziny.

- Wszystkiego najlepszego –powiedziała do mnie Lily.

- Dziękuje wam. – powiedziałam.

- Proszę mamy tortaaaaa! – krzyknął Louis.

- Tyyy . Czekaj chwilę. A prezenty?! –krzyknął Harry .

- Poczekajcie chwilę –powiedział Niall po czym wybiegł z domu .

Harry dał mi bransoletkę , na której były zawieszka w kształcie muszki ( nie takiej latającej, chodzi mi o część ubioru) . Zayn dał mi zawieszkę do tej bransoletki w kształcie lustra, Louis marchewki , Liam łyżki, a Niall wbiegając do domu dał mi zawieszkę w kształcie koniczynki.

- Poczekaj to nie wszystko –powiedział blondyn podając mi wielkie kartonowe pudło.

- Mmmm bardzo ładne pudło. –powiedziałam . Wszyscy zaczęli się śmiać.

Nagle  w pudełku coś zaczęło się ruszać. Popatrzyłam zdezorientowana na Niall’a.

- Otwórz-powiedział.

Położyłam pudło na ziemi i zdjęłam pokrywkę. Z pudła wyskoczył mały, wesoły szczeniak.

- Niall dziękuje –powiedziała rzucając się chłopakowi na szyje.

Niedawno kiedy byłam z Niall’em na spacerze widziałam takiego szczeniaka i powiedziałam, ze jest bardzo ładny i, ż zawsze takiego chciałam mieć.  Pamiętał.

- Nie ma za co –powiedział Niall po czym pocałował mnie w usta.

- Coś nas ominęło ? –spytał Zayn.

- Gdybyście nie wygonili mnie wczoraj  z kuchni to byście wiedzieli –powiedziałam wystawiając im język.

- Cieszę się, że znów jesteście razem –powiedział Liam.

Niall złapał mnie za rękę.

- To kto kroi tort ? – spytał Louis.

- Jak to kto ?  Ja! –krzyknął Harry .

- Wiesz zamierzaliśmy cię gdzieś zabrać, ale sama widzisz jaka jest pogoda. Ale nie martw się. Nadrobimy to –powiedział Louis kiedy zjedliśmy tort.

- A skoro jest taka pogoda to co powiecie na seans filmowy ? –spytał Zayn.

- Dobry pomysł –powiedziałam.

- Pójdę po popcorn i chipsy i coś do picia –powiedział Niall .

- Pomogę ci –powiedziałam .

- To na co masz ochotę? –spytał Niall pokazując mi szafę pełna chipsów i innych przekąsek.

- Wybieraj –powiedziałam.

Niall wyciągnął trzy paczki popcornu , dwie paczki chipsów , cztery opakowania żelek  i dziesięć puszek z colą.

Załadowani poszliśmy do salonu .

- No to Alex wybierz jakieś filmy –powiedział Zayn.

- To wy wybierzcie.  Tylko wybierzcie jakiś horror-powiedziałam.

- Uwielbiam cię –powiedział Zayn, który kochał horrory tak bardzo jak ja.

Niall głośno odchrząknął. Wszyscy zaczęli się śmiać.

- Oj Niall nie bądź zazdrosny –powiedział Zayn.

Niall uśmiechnął się, a ja usiadłam obok niego.

Oglądanie horrorów z chłopakami jest dość dziwne. Harry krzyczy ze strachu, ale nie pozwala wyłączyć. Zayn śmieje się z każdej strasznej sceny. Liam’a nic nie wzrusza,  a Louis siedzi obok Harolda i głaszcze go po głowie. Niall siedzi normalnie i ogląda. Lily siedzi i przytula poduszkę. A ja leże wtulona w Niall’a .

Oczywiście w nocy pewnie i tak każdy będzie bał się zasnąć i zaśnie w salonie, ale co tam .

Uwielbiałam spędzać z nimi czas.  I cieszyłam się, że znów jestem z Niall’em .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Stwierdziłam, że jednak napiszę dzisiaj jeszcze jedną część. Ale kolejna będzie dopiero najwcześniej w czwartek.  Mam nadzieję, że ten rozdział wam się spodoba :) .

xx